Etykieta jest bardzo istotnym elementem programowania, pojęcie etykiety występuje w praktycznie każdym języku programowania. Co to właściwie jest etykieta?


 Wyobraźmy sobie, że stoimy przed olbrzymią szafą wypełnioną słoikami z różnymi dżemami i mamy wybrać dżem truskawkowy, słoików jest bardzo wiele, mają identyczny kształt i bardzo podobne kolory. Jeśli ktoś przewidział podobną sytuację to w czasie wkładania dżemów do słoików zaopatrzył każdy słoik w nalepkę (etykietę) z opisem co jest w danym słoiku. Ale jeśli ktoś o tym zapomniał to znalezienie tego co jest nam potrzebne w danej chwili może być bardzo trudne.

 Etykiety w programie komputerowym mają podobne znaczenie, w samym już uruchomionym programie ich nie ma (tam wszystko odbywa się na konkretnych adresach w pamięci komputera) ale w czasie pisania programu jedyna możliwość opisania sobie jakiegoś kawałka programu (zmienna, procedura, pętla itp) to właśnie zastosowanie etykiety. Tylko dzięki niej możemy w prosty sposób zlokalizować w programie jakieś konkretne miejsce które nas interesuje.

Dawniej dosyć popularne było numerowanie linii programu wtedy w naszym programie można było się odwołać do np linii numer 45 i niby to załatwiało sprawę, ale co się działo gdy przypomnieliśmy sobie, że pomiędzy linią 44 a 45 coś jeszcze trzeba dołożyć? Trzeba było w całym programie poprawiać numerację!.

Stosując etykiety ten problem nam odpada, etykieta znajduje się przy konkretnej linii i nie ważne czy coś przed nią dopiszemy i tak będzie ona nadal umieszczona przy odpowiednim interesującym nas fragmencie programu.

Tworzenie etykiet jest bardzo proste, wystarczy wpisać jakiś tekst na początku wybranej linii zakończyć go znakiem ":" (dwukropek) i etykieta gotowa.

Pamiętać należy, że przy tworzeniu etykiet mamy pewne ograniczenia:

- etykieta nie może zawierać białych znaków
   (spacja, tabulator itp.)
- etykieta nie może być słowem kluczowym języka
    (w asemblerze np. mov, add itp. ; w c++ np. int, for itp)
- etykieta nie powinna zawierać polskich znaków takich jak: ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż



 Należy pamiętać, że nie jest dopuszczalne utworzenie dwóch etykiet o identycznej nazwie, każda nowo tworzona etykieta musi mieć unikalną nazwę. W końcu ma ona nam wskazywać jakiś konkretny fragment/miejsce w naszym programie, jeśli utworzymy 2 identyczne etykiety spowoduje to błąd bo kompilator nie będzie wiedział do której etykiety ma w danym momencie się odwoływać.

 Ostatnią bardzo istotną rzeczą o której należy pamiętać jest to, że etykieta musi jasno i zrozumiale opisywać miejsce w którym ją umieszczamy. Tworzenie etykiet w stylu: ads, xx, ttt nie jest najlepszym pomysłem, bo pomimo tego, że w danej chwili gdy ją piszemy wszystko niby jest jasne to za dzień-dwa sprawy już się komplikują a wyszukanie czegoś w programie który zawiera kilkadziesiąt etykiet podobnych do podanych powyżej graniczy z niemożliwością. Najlepiej niech etykieta konkretnie coś opisuje np. Wynik_Koncowy, LicznikPetliPotegujacej itp.