Instrukcja call służy do wywołania procedury (podprogramu). W momencie wykonania instrukcji call na stosie odkładany jest
adres powrotu (adres od którego należy kontynuować działanie programu po powrocie z procedury - instrukcja ret).
CALL miejsce skoku;
Dopuszczalna postać instrukcji:
call etykieta;
call [ebx];
call [adres w pamieci];