Instrukcje skoków (zwane także instrukcjami rozgałęzień) są bardzo istotną częścią każdego programu. W momencie wykonania instrukcji skoku program kontynuuje swoje działanie od miejsca wskazywanego przez etykietę podaną jako parametr instrukcji skoku, rozróżniamy dwa główne rodzaje instrukcji skoków:

- skoki bezwarunkowe (wykonywane zawsze)
- skoki warunkowe (wykonywane gdy spełniony jest określony warunek)


 Przykładem instrukcji skoku bezwarunkowego (skoku wykonywanego zawsze) jest instrukcja jmp. W momencie jej wykonania program kontynuuje swoje działanie od miejsca wskazywanego przez etykietę podaną jako parametr instrukcji skoku.

JMP etykieta;


Dopuszczalna postać instrukcji:
jmp etykieta;


Przykład zastosowania:



Po napotkaniu instrukcji jmp pp program kontynuuje swoje działanie od miejsca oznaczonego etykietą pp.




 Instrukcje skoków warunkowych wykonywane są tylko wtedy gdy spełniony jest określony warunek. Procesor w czasie wykonywania programu po napotkaniu instrukcji skoku warunkowego najpierw sprawdza czy określony warunek jest spełniony a następnie podejmuje decyzję czy ma wykonać daną instrukcję skoku warunkowego czy też ma ją zignorować. Instrukcje skoków warunkowych często łączone są w funkcjonalne pary z instrukcją cmp.

Jxx etykieta;


Dopuszczalna postać instrukcji:
jxx etykieta;


Gdzie 'xx' oznacza określony warunek skoku.



Najczęściej wykorzystywane instrukcje skoków warunkowych:

- jc -
skok gdy wystąpiło przeniesienie (flaga C rejestru statusowego jest ustawiona (1))
- jnc -
skok gdy nie wystąpiło przeniesienie (flaga C rejestru statusowego jest wyzerowana (0))
- jg -
skok gdy większe
- jge -
skok gdy większe lub równe (nie mniejsze)
- jl -
skok gdy mniejsze
- jle -
skok gdy mniejsze lub równe (nie większe)
- je / (jz) -
skok gdy równe / (gdy wynikiem ostatniej operacji było 0)
- jne / (jnz) -
skok gdy różne / (gdy wynikiem ostatniej operacji była liczba różna od 0)


Przykład zastosowania:



Najpierw przy pomocy instrukcji cmp porównywane są zawartości rejestrów al oraz cl - ustawiane są odpowiednie flagi w rejestrze statusowym, następnie po napotkaniu instrukcji jz pp procesor podejmuje decyzję czy ma wykonać skok do etykiety pp czy też skok ma zostać zignorowany. W przypadku zignorowania skoku program wykonuje się dalej normalnie. Jeśli warunek jest spełniony i skok zostanie wykonany program kontynuuje swoje działanie od etykiety pp.